Wizyta wrześniowa. cz.1.

Z wizytą u mechanika w Gdowie.

Ostatnia podróż na Wolę w czerwcu, a zwłaszcza skomplikowana awaria auta, na tyle dała mi w kość, że we wrześniu podczas drogi, miałam, duszę na ramieniu. Wprawdzie auto zostało niby gruntownie przebadane, zainwestowaliśmy w jego lifting kwotę większą od jego wartości, ale uraz pozostał. W końcu seat ma już 21 lat. Droga upłynęła nam bardzo spokojnie, nie wydarzyło się nic złego, a Krzyś aby dodać mnie i zapewne sobie otuchy, co kawałek pokazywał mi palcem zepsute samochody stojące na poboczu.

- O zobacz, ten ma nie więcej, jak pięć lat, a tamten to już zupełna nówka.

W ten sposób przekonywał mnie, że wiek samochodu o niczym nie świadczy.

Na Wolę zajechaliśmy za dnia. Rozłożyliśmy bagaże, a szczęśliwe psy rozbiegły się po całym terenie. Mamy naprawdę wspaniałe warunki dla psów w Zapuście, ale coś w tym jest, że zarówno w czerwcu, jak i we wrześniu, trzeba było je długo prosić, by zechciały wrócić z nami do domu. One po prostu jeszcze przed naszą decyzją wiedziały, że to jest ich nowy dom.

Wieczorem Krzyś zrobił przegląd auta. Przyszedł do mnie trochę zasępiony.

-Nie denerwuj się, ale mamy malutki, naprawdę malutki problem.

Ścisnęło mnie w żołądku.

-Pasek rozrządu jest odrobinę wystrzępiony. Wolałbym go wymienić, ponieważ jak pęknie, to nic nam nie pomoże.

Oczyma mojej rozbuchanej wyobraźni ujrzałam, jak seat, przyczepa my i cztery psy, w tym jeden histeryk, wracamy do domu na lawecie.

-Niestety, sam tego nie wymienię, musimy znaleźć jakiś warsztat.

Zastanawiając się, jak nasz mechanik mógł to przeoczyć, następnego dnia udaliśmy się do Gdowa w poszukiwaniu mechanika, który dokonałby wymiany na miejscu lub w jakimś rozsądnym czasie.

Jest to wiedza powszechna, że dobry i uczciwy mechanik to skarb. My byliśmy obcy, w nieznanym miejscu i bardzo łatwo mogliśmy paść ofiarą jakiegoś cwaniaczka.

Aby zmniejszyć koszty naprawy, zakupiliśmy pasek rozrządu w sklepie motoryzacyjnym. Tam zapytaliśmy o jakiś rozsądny warsztat. Mechanik, do którego nas skierowano, miał akurat pełne ręce roboty. Widząc jednak obcą rejestrację i słysząc opowieść, że jesteśmy w podróży, zaproponował nam termin na dzień następny. Dowiedzieliśmy się, że wymiana tej części będzie u niego kosztować 150 zł. Zgodziliśmy się, ale postanowiliśmy poszukać jeszcze szczęścia gdzieś indziej, ponieważ Gdów, sądząc po widzianych przy jakiejś innej okazji szyldach, wydał nam się naszpikowany warsztatami samochodowymi. Mieliśmy już też jakieś rozeznanie, co do ceny.

Właśnie zaczęło padać, kiedy napotkaliśmy warsztat, przy którym stał jeden tylko rozgrzebany wóz.

Właściciel warsztatu, wysłuchawszy naszej historii, że jesteśmy z daleka i do domu mamy 500 km, rzekł że oczywiście, może odstawić mniej pilną robotę i wymienić nam tę część za 280 zł.

-Oj nie, to nie, my dziękujemy- odparłam. –Jesteśmy umówieni na jutro u innego mechanika za 150 zł.

-Acha, no dobrze- po zmarszczkach na czole widać było, że mechanik intensywnie myśli i kalkuluje, co robić.- To ja wam to wymienię za 150 zł. 

Ucieszyliśmy się, choć tak naprawdę to trzeba było wiać. Facet ewidentnie szukał „jeleni” do oskubania. Świadczyła o tym pierwsza wygórowana kwota. Jeśli ktoś na wstępie próbuje cię oszukać,  nie warto w ogóle z takim rozmawiać. Już później, analizując na spokojnie sytuację, zastanowiłam się, że nie bez powodu u pierwszego mechanika stał sznur kilku aut, a u tego jeden biedny gruchocik.

Ucieszeni, jak jakieś głupole, przystąpiliśmy do omawiania szczegółów.

-No ale jak wymienimy pasek rozrządu, to jeszcze koniecznie trzeba wymienić rolkę napinającą – tłumaczył nam mechanik.

-Hm... –zamyślił się Krzyś. -Ale może jednak nie trzeba. Może zadecydujemy o tym, jak ją wyjmiemy i okaże się, że jest zużyta.

-A jak już rozbieramy- podniecił się niezdrowo mechanik- To może powinniśmy wymienić pompę wody?

-Ale co ma pompa wody do paska rozrządu?- zdenerwował się Krzyś.

Krzyś jest świetnym mechanikiem –amatorem. Kiedy spawał i konserwował podwozie seata, rozebrał auto na drobne części i co ważniejsze złożył go z powrotem. I nie została żadna śrubka.

Zapaliła mi się czerwona lampka w głowie.

-No, wygląda na to, że chce pan nam wymienić pół samochodu?- rzekłam kąśliwie.

-Ale tę rolka napinającą trzeba wymienić koniecznie- kontynuował mechanik.

-Zobaczymy- stwierdził Krzyś. -My pójdziemy teraz na spacer do bankomatu, panowie rozbiorą samochód i zadecydujemy.

Nie bacząc na strugi deszczu i nie mając też żadnej innej alternatywy, pomaszerowaliśmy w kierunku centrum Gdowa w poszukiwaniu bankomatu.

-Wiesz... –zagaił Krzyś. –Ten facet ma rację. Pasek rozrządu powinno się wymienić razem z rolką. Dogadaliśmy się z nim, że jeśli będziemy wymieniać rolkę to policzy nam tylko za część, robocizna będzie w cenie wymiany paska. Tych kilku złotych marży mu nie będę żałował.

-Dobrze, oczywiście, jak trzeba to robimy. Ja chcę bezpiecznie wrócić do domu.

Kiedy ponownie stanęliśmy przed warsztatem, samochód był rozgrzebany, a mechanik zaczął zachowywać się tak, jakby mu ktoś śrubkę w tyłku podkręcił. Machał kończynami na wszystkie strony. Tu koniecznie trzeba wymienić i to i tamto, a pompa wody świszczy! Patrzyliśmy na niego przerażeni. Asertywność może i jest naszą mocną stroną, ale mamy do pokonania 500 km. Po takim tekście każdemu zmiękłyby nogi. 

-Dość!- zarządził Krzyś. –Wymieniamy tylko pasek rozrządu i rolkę!

Mechanik sklęsł, jak nakłuty balonik.

Nie odwiedzałam krajów arabskich, ale nie wiedzieć czemu ta scenka skojarzyła mi się z arabskim zwyczajem targowania się. Nie znam jeszcze lokalnej mentalności i tradycji, ale być może właśnie w ten sposób załatwia się sprawy „krakowskim targiem”?

Uregulowawszy należność, mechanik zaczął roztaczać przed nami wizje, że ani chybi po drodze do domu pęknie nam pompa wody oraz spadnie na nas 10 plag egipskich. Na koniec uścisnął nam krzepko dłonie oraz... polecił się na przyszłość. Jezus Maria!!!

Wyszłam z tego warsztatu wymięta psychicznie.

-I co o tym wszystkim sądzisz, kochanie? – zapytałam cichutko.

-Tak to właśnie wygląda, jak jesteś tu obcy, nie masz żadnego punktu zaczepienia ni osoby, która mogłaby ci polecić odpowiednich fachowców. Jedną z pierwszych rzeczy, o którą trzeba się postarać, to stworzyć sieć kontaktów i poleceń.

Łatwo powiedzieć, na razie nie znamy nawet własnych sąsiadów. Oczywiście, jest to tylko kwestia czasu.

cdn...